LE RAT DES VILLES ET LE RAT DES CHAMPS

Le rat des villes et le rat des champs    Ο ποντικός της εξοχής κι ο ποντικός της πόλης

Autrefois les rat des villes
invita le rat des champs,                              
dune façon fort civille,
à des reliefs dortolans.

Sur un tapis de Turquie
le couvert se trouva mis.
Je laisse à penser la vie
que firent ces deux amis.

Le régal fut fort honnête
rien ne manquait au festin;
mais quelqu'un troubla la fête
pendant qu'ils étaient en train.

A la porte de la salle
ils entendirent du bruit:
le rat de ville détale,
son camarade le suit.

Le bruit cesse, on se retire:
rats en campagne aussitôt;
et le citadin de dire:
"Achevons tout notre rôt".
                                                             
-Cest assez, dit le rustique;
Demain vous viendrez chez moi.
Ce nest pas que je me pique
de tous vos festins de roi;

Mais rien ne vient m'interrompre:
je mange tout à loisir.
Adieu donc. Fi du plaisir
que la crainte peut corrompre !


Πρωτευουσιάνος ποντικός            
απλόχερος κι ευγενικός
κάλεσε φίλο χωρικό
σ' ωραίο γεύμα γιορτινό

Σ' ένα τούρκικο χαλί
άπλωσε όλο το φαί.
Δε σας λέω τι ζωή
έκαναν κι οι δυο μαζί !!!

Ήταν όλ'αρμονικά
τα εδέσματα πολλά.
 Ώσπου όμως, ατυχία,
εταράχθηκε η ησυχία.

Πίσω από την πόρτα ξαφνικά
θόρυβο άκουσαν πολύ.
Φοβήθηκαν για τα καλά
έφυγαν κι οι δυο μαζί.

Ο θόρυβος σταμάτησε.
Μ' άλλος ακούστηκε ξανά.
Ο οικοδεσπότης σάστισε :
"Τέλος, ας φάμε βιαστικά."

- Φτάνει, λέει ο χωρικός.
Τώρα εγώ σε προσκαλώ
Όχι πως είμαι αρνητικός
στο γεύμα το βασιλικό.

Αλλά κανείς δεν μ'ενοχλεί.
Τρώω παίρνοντας χαρά διπλή.
Τίποτε δε με συγκινεί
όταν ο φόβος απειλεί !

Μετάφραση : Βονιτσάνου-Guilloteau Θεοδώρα
                       Παρτσανάκης Λεωνίδας
                       Σχολικοί Σύμβουλοι γαλλικής γλώσσας