Je vous souhaite bon courage et toute l'énergie nécessaire pour cette nouvelle rentrée!
Αlors encore une rentrée, le temps coule si vite et incotestablement indifférent à tous et à tout!
Encore une rentrée qui trouve plusieurs d'entre nous (Je me réfère en Grèce) face aux nouvelles données concernants l'éducation nationale.
Une certaine anxieté, des questions en tête et des pensées pour nos résistances, les nouvaux élèves, la nouvelle école...
Quant à moi, cette année commence comme toujours avec la même question/défi: pourrai-je être une enseignante efficace, une bonne prof, ou au moins, meilleure que l'année dernière?
Une question qui à la fin de l'année scolaire demande un bilan sérieux et sincère et dont la réponse me trouble souvet, après avoir servi plusieurs années à l'éducation publique.
Mais, au fait, qu'est-ce qu'un bon enseignant, un bon prof?
C'est le plus instruit (titulaire de différents diplômes, certificats) ou cultivé?
Celui qui travaille beaucoup et applique peut-être le TICΕ en son cours?
Le plus effficace quant aux résultats finals?
Le plus strict ou le plus affectif?
Celui qui aime son travail ou plutôt celui qui apporte tout ce "paquet" en classe?
(est-ce vraiment possible ça?)
Οn a appris un tas de choses aux universités sur le rôle du/de la maître/maîtresse dans la classe, on a bien cherché sur les livres, on a posé des questions aux plus vieux camarades et finalement on est resté et on reste toujours seul, "dénudé" devant nos propres yeux, devant les yeux de nos élèves!
Je crois que la question accepte plusieurs réponses, des réponses qui se dépendent notamment d'une autre question, la plus sérieuse: Pourquoi a-t-on choisi ce métier?
Si on arrive à répondre sincèrement à cette question, "en voyant avec le coeur" et dans les yeux de nοs élèves et à condition qu'on se souvienne bien de ses années scolaires, c'est possible alors à répondre d'une façon purement personnelle à cette question si compliquée ou si simple:
Άλλη μια επιστροφή λοιπόν στα θρανία, ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα και αναμφίβολα τόσο αδιάφορος απέναντι σε όλους και όλα!
Άλλη μια νέα σχολική χρονιά που βρίσκει πολλούς από μας (αναφέρομαι στην Ελλάδα) μπροστά σε νέα δεδομένα που αφορούν την εκπαίδευση.
Ένα κάποιο άγχος, ερωτηματικά και σκέψεις για τις αντοχές μας, τους νέους μαθητές, το νέο σχολείο...
Όσο για μένα, η φετινή χρονιά ξεκινά όπως πάντα με το ίδιο ερωτηματικό-πρόκληση: Θα είμαι μια καλή εκπαιδευτικός, μια καλή καθηγήτρια, ή τουλάχιστον καλύτερη από την προηγούμενη χρονιά;
Μια ερώτηση που στο τέλος της χρονιάς απαιτεί έναν σοβαρό και ειλικρινή απολογισμό και που η απάντησή της με προβληματίζει συχνά μετά από αρκετά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση.
Αλλά όμως στ' αλήθεια ποιος είναι ο καλός εκπαιδευτικός, ο καλός καθηγητής;
Είναι ο πιο μορφωμένος (κάτοχος πολλών πτυχίων ή διπλωμάτων), ο πιο καλλιεργημένος;
Αυτός που δουλεύει πολύ και εφαρμόζει ίσως τις ΤΠΕ στο μάθημά του;
Ο πιο αποτελεσματικός όσο αφορά τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς;
Ο πιο αυστηρός ή ο πιο στοργικός;
Αυτός που αγαπά τη δουλειά του ή μήπως αυτός που έχει όλο αυτό το "πακέτο" ;
(είναι στ'αλήθεια ποτέ αυτό δυνατόν;)
Μάθαμε ένα σωρό πράγματα στα πανεπιστήμια για το ρόλο του δασκάλου/ας στην τάξη, ψάξαμε στα βιβλία, ρωτήσαμε παλιότερους από μας συναδέλφους και τελικά μείναμε και μένουμε πάντα μόνοι, "απογυμνωμένοι" στα μάτια μας και στα μάτια των μαθητών μας!
Πιστεύω πως η ερώτηση δέχεται πολλές απαντήσεις, απαντήσεις οι οποίες εξαρτώνται κυρίως από μια άλλη ερώτηση, πιο σοβαρή: Γιατί διαλέξαμε αυτό το επάγγελμα;
Αν καταφέρουμε ν'απαντήσουμε ειλικρινά σ'αυτή την ερώτηση, "βλέποντας με τα μάτια της καρδιάς" και στα μάτια των μαθητών μας και με την προϋπόθεση πως θυμόμαστε ακόμα καλά τα δικά μας σχολικά χρόνια, είναι ίσως δυνατόν ν'απαντήσουμε, με τον δικό μας καθαρά προσωπικό τρόπο σ'αυτή την τόσο σύνθετη ή τόσο απλή ερώτηση:
Αlors encore une rentrée, le temps coule si vite et incotestablement indifférent à tous et à tout!
Encore une rentrée qui trouve plusieurs d'entre nous (Je me réfère en Grèce) face aux nouvelles données concernants l'éducation nationale.
Une certaine anxieté, des questions en tête et des pensées pour nos résistances, les nouvaux élèves, la nouvelle école...
Quant à moi, cette année commence comme toujours avec la même question/défi: pourrai-je être une enseignante efficace, une bonne prof, ou au moins, meilleure que l'année dernière?
Une question qui à la fin de l'année scolaire demande un bilan sérieux et sincère et dont la réponse me trouble souvet, après avoir servi plusieurs années à l'éducation publique.
Mais, au fait, qu'est-ce qu'un bon enseignant, un bon prof?
C'est le plus instruit (titulaire de différents diplômes, certificats) ou cultivé?
Celui qui travaille beaucoup et applique peut-être le TICΕ en son cours?
Le plus effficace quant aux résultats finals?
Le plus strict ou le plus affectif?
Celui qui aime son travail ou plutôt celui qui apporte tout ce "paquet" en classe?
(est-ce vraiment possible ça?)
Οn a appris un tas de choses aux universités sur le rôle du/de la maître/maîtresse dans la classe, on a bien cherché sur les livres, on a posé des questions aux plus vieux camarades et finalement on est resté et on reste toujours seul, "dénudé" devant nos propres yeux, devant les yeux de nos élèves!
Je crois que la question accepte plusieurs réponses, des réponses qui se dépendent notamment d'une autre question, la plus sérieuse: Pourquoi a-t-on choisi ce métier?
Si on arrive à répondre sincèrement à cette question, "en voyant avec le coeur" et dans les yeux de nοs élèves et à condition qu'on se souvienne bien de ses années scolaires, c'est possible alors à répondre d'une façon purement personnelle à cette question si compliquée ou si simple:
Qu’est-ce qu’un bon enseignant?
Qu’est-ce qu’un bon enseignant? Qu’est-ce qu’un bon prof?
QUEL SERAIT LE PROFESSEUR IDÉAL ?
J'attends vos réactions, n'hésitez pas!
Καλή και δημιουργική η νέα σχολική χρονιά!
Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλή δύναμη και πολλή ενέργεια για το νέο ξεκίνημα!
Άλλη μια επιστροφή λοιπόν στα θρανία, ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα και αναμφίβολα τόσο αδιάφορος απέναντι σε όλους και όλα!
Άλλη μια νέα σχολική χρονιά που βρίσκει πολλούς από μας (αναφέρομαι στην Ελλάδα) μπροστά σε νέα δεδομένα που αφορούν την εκπαίδευση.
Ένα κάποιο άγχος, ερωτηματικά και σκέψεις για τις αντοχές μας, τους νέους μαθητές, το νέο σχολείο...
Όσο για μένα, η φετινή χρονιά ξεκινά όπως πάντα με το ίδιο ερωτηματικό-πρόκληση: Θα είμαι μια καλή εκπαιδευτικός, μια καλή καθηγήτρια, ή τουλάχιστον καλύτερη από την προηγούμενη χρονιά;
Μια ερώτηση που στο τέλος της χρονιάς απαιτεί έναν σοβαρό και ειλικρινή απολογισμό και που η απάντησή της με προβληματίζει συχνά μετά από αρκετά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση.
Αλλά όμως στ' αλήθεια ποιος είναι ο καλός εκπαιδευτικός, ο καλός καθηγητής;
Είναι ο πιο μορφωμένος (κάτοχος πολλών πτυχίων ή διπλωμάτων), ο πιο καλλιεργημένος;
Αυτός που δουλεύει πολύ και εφαρμόζει ίσως τις ΤΠΕ στο μάθημά του;
Ο πιο αποτελεσματικός όσο αφορά τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς;
Ο πιο αυστηρός ή ο πιο στοργικός;
Αυτός που αγαπά τη δουλειά του ή μήπως αυτός που έχει όλο αυτό το "πακέτο" ;
(είναι στ'αλήθεια ποτέ αυτό δυνατόν;)
Μάθαμε ένα σωρό πράγματα στα πανεπιστήμια για το ρόλο του δασκάλου/ας στην τάξη, ψάξαμε στα βιβλία, ρωτήσαμε παλιότερους από μας συναδέλφους και τελικά μείναμε και μένουμε πάντα μόνοι, "απογυμνωμένοι" στα μάτια μας και στα μάτια των μαθητών μας!
Πιστεύω πως η ερώτηση δέχεται πολλές απαντήσεις, απαντήσεις οι οποίες εξαρτώνται κυρίως από μια άλλη ερώτηση, πιο σοβαρή: Γιατί διαλέξαμε αυτό το επάγγελμα;
Αν καταφέρουμε ν'απαντήσουμε ειλικρινά σ'αυτή την ερώτηση, "βλέποντας με τα μάτια της καρδιάς" και στα μάτια των μαθητών μας και με την προϋπόθεση πως θυμόμαστε ακόμα καλά τα δικά μας σχολικά χρόνια, είναι ίσως δυνατόν ν'απαντήσουμε, με τον δικό μας καθαρά προσωπικό τρόπο σ'αυτή την τόσο σύνθετη ή τόσο απλή ερώτηση:
Ποιος πρέπει να είναι ο δάσκαλος;
ή
Πως πρέπει να είναι ο δάσκαλος;
από το εξαιρετικό blog της συναδέλφου δασκάλας Άννας Παππά
